(de weg naar) de Mont-Blanc

Vanochtend heerlijk wakker geworden, na het luisteren van een concert gisteravond, maar nu is het tijd om weer verder te trekken.
Vanaf Oostenrijk ben ik door Liechtenstein gereden op weg naar Zwitserland.
Ik had als plan om eerst naar Zurich te rijden en daar door te stad te lopen, maar het duurde niet lang voordat ik erachter kwam dat het een hel is om daar te parkeren. Bijna nergens zijn gratis parkeerplekken en doordat het erg warm was, besloot ik om door te rijden naar Luzern.
En natuurlijk was het daar het zelfde verhaal, dus op naar Engelberg.
De weg naar Engelberg was erg steil en met allemaal haarspeldbochten en ik besloot na een paar uur rijden, dat het tijd was om te stoppen vandaag.

De volgende dag was het dan zo ver..... De beklimming van de Engelberg.
Het duurde een paar uur voordat ik de top zag en net op dat moment begon het te regenen. Even verderop zag ik een kabelbaan en ik besloot om hier naar toe te rennen. Uitgeput en koud kwam ik bij de kabelbaan aan en natuurlijk was de laatste rit net vertrokken. Ik besloot om hier maar te gaan schuilen, aangezien er een dikke mist op het pad lag waar ik vandaan kwam. Gelukkig hoorde ik na 20 minuten wachten een paar mensen lopen. Het warden de mensen die de kabelbanen van boven sluiten en ik was bij het laatste station, dus gelukkig konden ze (Samuel en Estelle) nog een wagen omhoog halen om daarmee met mij naar beneden te gaan. Ze raadden mij aan om nog een stukje weer omhoog te lopen en daar echte Zwitserse Alpenkaas te kopen.
Na een paar euro aan kaas te hebben besteed moest ik nog 2 uur naar mijn auto lopen, maar gelukkig kon Samuel, die dezelfde kant op moest, mij brengen.

Na wat tijd in Engelberg te hebben besteed werd het weer eens tijd om te vertrekken naar Chamonix-Mont-Blanc.
Het was een flinke rit met gevaarlijk rijweer, maar het was het zeker waard. Het uitzicht van mijn slaapplek op de Mont-Blanc en naast een helderblauwe rivier was geweldig en gaf mij elke dag weer zin om weer een stuk de berg op te wandelen.
De tijd vliegt hier voorbij zonder ook maar wat te doen, maar ik wil hier niet te lang blijven hangen, wan ik moet Italië ook nog zien. Na 5 dagen hier te hebben rondgelopen ben ik wel zat van het wandelen en klimmen, dus op naar Italië!